Дийнаххьий, буьйсанний сайн бІаьрхих кхача хилира суна, «Мичахь ву ткъа хьан Дела?» – бохуш, дийнахь сарралц мостагІаша соьга хоьтту.
Сан даьІахкашкахь Іожаллин чов хиллал, сан мостагІашна со дола хета, «Мичахь ву ткъа хьан Дела?» – бохуш, дийнахь сарралц цара соьга хоьтту.
Веза Эла, Хьо – бекхам беш волу Эла ву, лепаш дІахІоттахьа, бекхам беш волу Дела!
ГІаттахьа, дуьненан Кхелахо, курачарна бекхам бехьа.
Далла гІуллакх деш болу динан дай тийжийла кевнна а, сагІа доккхучу кхерчана а юккъехь. Олийла цара: «Къинхетам бехьа, Веза Эла, Хьайн халкъах. Ма кхардийтахьа Хьайн тІаьхьенах, кхидолу халкъаш ма делийтахьа цунах. Стенна бохур ду къаьмнашна юкъахь: „Мичахь ву церан Дела?“»