Улар қишлоқларда яшириниб олади, Бегуноҳ инсонни пойлаб ўлдиради. Кўзлари ожиз қурбонни қидиради.
Ҳар тарафда қабиҳлар дайдиб юради, Ҳар ёқда одамлар ёмонликни мақтаб юради. Эй Эгам! Булардан бизларни сақлагайсан, То абад бу наслдан бизни ҳимоя қилгайсан.
Исони айбламоқчи бўлган баъзи одамлар: “Исо Шаббат куни ҳам бу одамга шифо берармикан”, деб Уни кузатиб турардилар.