Нодонларнинг илдиз отиб, кўкарганини кўрдим, Бирданига уларнинг уйларини лаънатладим.
Ўша инсон умрини фаровонликда ўтказади, Унинг насли юртни мулк қилиб олади.
Ёвузлар йўқ қилиб ташланади, Эгамиздан умидворлар юртга эгалик қилади.
Чунки тўғри одам ўша ерда яшайди, пок одам у ерда қолади.
Фосиқнинг уйи Эгамизнинг лаънатига, солиҳнинг уйи эса қут–баракага тўлади.