Бошқаларга ўхшаб, гуноҳларимни яширмадим, Айбларимни юрагимда сақламадим.
Эй Эгам, гуноҳимни бўйнимга олмай, рад қилганимда, Танам қоқ суяк бўлиб қолганди, Кун бўйи оҳ–воҳ қилиб чиқардим.
Энди олдингда гуноҳимни эътироф этдим, Айбимни яширмай, ўзим айтдим: “Эгам олдида итоатсизлигимни бўйнимга оламан.” Сен эса менинг гуноҳимни кечирдинг.
Агар гуноҳимиз йўқ десак, ўзимизни ўзимиз алдаган бўламиз ва бизда ҳақиқат бўлмайди.
Борди–ю, гуноҳларимизни эътироф этсак, содиқ ва адолатли бўлган Худо гуноҳларимизни кечириб, бизни ҳар қандай ёмонликдан фориғ қилади.