Книга Ҳикматлар Cтих 11 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

Ҳикматлар Eski Ahd

Eski Ahd

Ибтидо

Чиқиш

Левилар

Саҳрода

Қонунлар

Ёшуа

Ҳакамлар

Рут

1 Шоҳлар

2 Шоҳлар

3 Шоҳлар

4 Шоҳлар

1 Солномалар

2 Солномалар

Эзра

Нахимиё

Эстер

Аюб

Забур

Ҳикматлар

Воиз

Қўшиқ

Ишаё

Еремиё

Марсия

Ҳизқиёл

Дониёр

Хўшея

Йўэл

Амос

Ободиё

Юнус

Михо

Нохум

Хабаққуқ

Зафаниё

Хаггей

Закариё

Малаки

Yangi Ahd

Матто

Марк

Луқо

Юҳанно

Ҳаворийлар

Ёқуб

1 Бутрус

2 Бутрус

1 Юҳанно

2 Юҳанно

3 Юҳанно

Яҳудо

Римликлар

1 Коринфликлар

2 Коринфликлар

Галатияликлар

Эфесликлар

Филиппиликлар

Колосаликлар

1 Салоникаликлар

2 Салоникаликлар

1 Тимўтий

2 Тимўтий

Титус

Филимўн

Ибронийлар

Ваҳий

← Предыдущая

Ҳикматлар

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31

Фосиқни ҳеч ким қувмаса ҳам қочаверади, солиҳ эса шердай ботир.

Юртда исён бўлганда бошлиқ кўпаяди, аммо ақл–идрокли раҳнамо туфайли юртда тинчлик барқарор бўлади.

Ожизларни эзадиган камбағал овқат қолдирмайдиган селдайдир.

Қонунни тан олмайдиганлар фосиқларни мақтайди, қонунга амал қиладиганлар эса улар билан курашади.

Фосиқ адолатни тушунмайди, Эгамизга интилган эса ҳамма нарсани тушунади.

Камбағал бўлиб тўғри юриш бой бўлиб эгри юргандан яхшироқ.

Доно фарзанд қонунга риоя қилади, ярамасга улфат бўлган эса отасини шарманда қилади.

Судхўр ва очкўз одам бойлик йиғади, аммо бойлиги қашшоққа ачинадиганга насиб этади.

Қонундан юз ўгирганнинг ибодати ҳам жирканчлидир.

Тўғри одамни ёмон йўлга бошлаган одам қазиган чуқурига ўзи тушади, покдил эса яхшилик топади.

Бой ўзининг назарида доно, ақлли камбағал эса ўзини текширади.

Параллельные места

Ҳикматлар 18:17

Ҳикматлар 26:5

Ҳикматлар 26:12

Биринчи гапирган одам бошқаси келиб текширмагунча, ҳақ кўринади. Нодоннинг гаплари беъманилигини ошкор қил, тағин ўзича доно бўлиб кетмасин. Ўзини доно деб ўйлаганни кўрганмисан? Ундан кўра, ақлсиздан умид кўпроқ.

Солиҳ мартабага эришганда катта байрам, фосиқ лавозимга келса одамлар яширинади.

Ўз гуноҳларини яширган ютуққа эришмайди, уларни тан олиб, воз кечган марҳамат топади.

Доим Худодан қўрққан бахтлидир! Бағри тош одам эса балога учрайди.

Ожиз халқ устидаги ёвуз ҳукмдор ириллаётган шер ва ҳужум қилаётган айиқдайдир.

Ақлсиз ҳукмдор ниҳоятда золим бўлади, адолатсиз фойдадан нафратланадиган узоқ яшайди.

Агар биров одам ўлдирган бўлса, ўлгунча қочиб юрсин, унга ҳеч ким ёрдам бермасин.

Тўғри юрадиган нажот топади, эгри йўлдан юрадиган эса йиқилади.

Ўз ерига ишлов берганнинг нони мўл бўлади, орзу–хаёлларга берилган эса қашшоқликка учрайди.

Содиқ киши кўп барака топади, бойишга шошилган жазосиз қолмайди.

Тарафкашлик яхши эмас, бир тўғрам нон деб одам вафосизлик қилади.

Хасис одам бойлик орқасидан қувиб, бошига қашшоқлик келишини билмайди.

Танқид қиладиган одам хушомадгўйга қараганда кўпроқ марҳамат топади.