Мардохай учун тайёрлаб қўйилган дорга Хомоннинг ўзини осдилар. Шундан сўнггина шоҳнинг ғазаби босилди.
Улар чуқур қазийдилар, Аммо чоҳга ўзлари қулайдилар.
Такаббур қабиҳлар бечорани таъқиб қилади, Тўқиган иғволари ўзларининг бошига етсин.
Тўғрининг солиҳлиги нажот беради, сотқин эса ёмон ниятлари туфайли тутилади.