Улар сен учун фарёд қилади, Аччиқ–аччиқ кўз ёшлар тўкади. Бошларидан тупроқ сочади, Кулга беланиб, ётиб олади.Улар йиғлаб, сен ҳақингда марсия куйлайди: ‘Тир каби биронта шаҳар борми?! Денгиз уни ўз қаърига тортиб кетди.’Улар махлуққа ҳам сажда қилиб, шундай деб айтишарди: “Ким ҳам бу махлуққа тенг келарди?! Ким ҳам унга қарши чиқа оларди?!”