Эгам солиҳлигим учун мени мукофотлайди, Айбсизлигим учун мени тақдирлайди.
Зеро, мен Эгамнинг йўлидан юрдим, Ахлоқсизлик қилмадим, Худойимдан юз ўгирмадим.
Унинг ҳамма қонун–қоидаларига риоя қилдим, Фармонларини четга суриб қўймадим.
Унинг олдида бенуқсон бўлдим, Гуноҳ қилишдан ўзимни сақладим.
Шу сабабли Эгам мени пок деб билди, Солиҳлигимга яраша мукофот берди.
Эй Эгам! Сенга содиқ бўлганга Сен содиқ бўласан, Яхши инсондан яхшилигингни аямайсан,
Пок кишига поклигингни кўрсатасан, Эгрининг айёрлигини ўз бошига соласан.
Мен унинг қилган бирорта гуноҳини эсга олмайман. Ўша одам тўғри ва адолатли ишлар қилгани учун албатта яшайди.
Сен бизга яна раҳм қиласан. Айбларимизни ерга кўмиб юборасан, Гуноҳларимизни денгиз тубига улоқтирасан.