Кумушлари чангдай кўп бўлса ҳам, Кийим–кечаклари уюм–уюм бўлса ҳам,
Ўша кийимларни солиҳлар кияди, Кумушларини эса айбсизлар бўлиб олади.
Аммо фақатгина ёши улуғлар доно бўлмайди, Нима тўғрилигини фақат кексалар тушунавермайди. Ахир, инсонга унинг ичидаги руҳ — Қодир Худонинг нафаси ақл–идрок беради–ку!
Яхши одам болаларининг болаларига ҳам мерос қолдиради, фосиқнинг бойлиги эса солиҳга насиб этади.
Судхўр ва очкўз одам бойлик йиғади, аммо бойлиги қашшоққа ачинадиганга насиб этади.
Мен бу дунёда бўлаётган ҳамма нарсани кўрдим, қаранглар, ҳаммаси беҳуда, шамолнинг орқасидан қувишдай экан.