Сон–саноқсиз бегона халқлар, кўплаб мол–қўйлар ҳам улар билан бирга кетди.
Кейин бутун жамоа фиғон чекиб, тун бўйи йиғи–сиғи қилиб чиқди.
Улар атайлаб Худони синадилар, Кўнгли тусаган овқатни талаб қилдилар.
Итоатсизларнинг бошига тушган кўргиликлар бизга ибрат бўлди, токи биз ҳам уларга ўхшаб ёвузлик пайида бўлмайлик.