Улар минғирлаб Худодан ва Мусодан нолий бошладилар: — Нимага бизни Мисрдан олиб чиқдингизлар? Саҳрода ўлиб кетишимиз учунми?! Бу ерда на нон бор, на сув. Мана бу бўлмағур манна меъдамизга тегиб кетди–ку!
Улар тўйгунларича едилар, Худо уларга кўнгиллари тусаганини берди.
Эгамиз уларга сўраганини берди–ю, Уларга ҳалокатли хасталикни ҳам юборди.