Гайсә исә кѳймәнең арткы ѳлешендә башын мендәргә салып йоклый иде. Шәкертләре Аны уятып:– Остаз, батабыз бит! Бу Сине борчымыймы? – диделәр.
Шимун Петер Аңа:– Раббым! Без кем янына барыйк соң? Мәңгелек тормыш сүзләре Синдә бит.
Без Сиңа иман итәбез, Сине Аллаһының Изге Заты дип таныйбыз, – дип җавап бирде.