Гайсә шәһәр капкасына якынлашып килгәндә, шәһәрдән мәет күтәреп чыгалар иде. Бер тол хатынның бердәнбер улы үлгән икән. Шәһәрдән хатын белән бергә күп кешеләр чыгып килә иде.
Шунда халык арасыннан берәү:– Остаз! Ялварып сорыйм Синнән, минем улымны килеп кара, зинһар ѳчен. Ул минем бердәнбер балам, – дип кычкырды. –