Аларның Миңа табынулары бушка:алар кеше уйлап чыгарган кагыйдәләргә ѳйрәтәләр».
Әле сѳннәтсез чакта, ышануы белән ул хак саналды. Аның сѳннәткә утыртылуы моны раслаучы билге булды. Шулай итеп, Ибраһим, сѳннәтләнмәгән булсалар да, барлык иман итүче, хак саналучы кешеләрнең рухи атасы булды.
Иман ул – без ѳметләнеп кѳткәннәрнең тормышка ашуына ышану, күренмәгән нәрсәләргә инанган булу.
Алар һәммәсе дә иманнары ѳчен Изге язмада әйбәт бәя алдылар, ләкин берсе дә, җирдә яшәгән чагында, үзләренә вәгъдә ителгәнне алмады.