Гайсә:– Мин сезнең арада озак булмам, тиздән Үземне Җибәрүче янына кире кайтачакмын.
Гайсә Атаның һәрнәрсәне Аның кулына биргәнен һәм Үзенең Аллаһыдан килеп Аллаһы янына китүен белгәнгә,
Сезне ятим калдырмаячакмын, Мин сезнең янга киләчәкмен.
Бераздан дѳнья Мине күрмәячәк, ә сез күрәчәксез. Мин яшәгәнгә, сез дә яшәячәксез.
Сез ул кѳнне, Мин – Атамда, сез – Миндә һәм Мин сездә икәнлекне беләчәксез.
Минем әмерләремне кабул итеп, аларны үтәгән кеше Мине ярата. Мине яраткан кешене Атам да яратыр, Мин дә яратырмын һәм аңа Үземне күрсәтермен.
Яһүд (Яһүд Искариот түгел) Аннан:– Раббым! Ни ѳчен Син Үзеңне дѳньяга түгел, ә безгә күрсәтергә телисең? – дип сорады.
Гайсә аңа җавабында:– Мине яратучы Минем сүзләремне тотар. Атам аны яратыр һәм Без, аның янына килеп, аның белән бергә яшәрбез.
Мине яратмаучы Минем сүзләремне тотмый, ә сез ишетә торган сүз Миннән түгел, бәлки Мине җибәргән Атадан, – дип әйтте һәм, дәвам итеп: