Гайсә исә әйтте:– Йа, Ата! Аларны кичер, чѳнки алар нәрсә эшләүләрен белмиләр.]Гаскәриләр исә, жирәбә салышып, Аның киемнәрен бүлештеләр.
элек кѳфер сѳйләүче, эзәрлекләүче һәм дорфа булсам да, Аллаһы миңа шәфкать күрсәтте. Чѳнки Мәсихкә иман итмәгәнгә, ни эшләгәнемне белми идем.