Бервакыт тѳнлә белән Паул илаһи күренеш күрде. Күренештә Раббы аңа: – Курыкма! Сѳйләвеңне дәвам ит һәм туктама.
Икенче тѳнне Паул янына Раббы килде. – Нык бул! Иерусалимда Минем турыда ничек шаһитлек биргән булсаң, Римда да шулай шаһитлек бирергә тиешсең, – диде аңа Раббы.
– Калганнарыгыз я такталарга, я корабтагы берәр нәрсәгә тотынып йѳзегез, – диде ул. Шулай итеп барыбыз да котылып җиргә чыктык.