Къазапланып йиберип, кёмек эт дагъы, Раббим! Душманларымны оьжетлигине багъып къаршы тур дагъы, мен саялы Оьзюнг айтгъан дувангъа деп уян дагъы.
Раббим! Узакъ заман къарап турармысан дагъы шо затлагъа! Жанымны оланы яман ишлеринден азат эт дагъы, яп-янгыз жанымны шо арсланлардан.
«Айт чы магъа, Раббим, ахырымны гьакъында; нечакъы оьмюр берилгенни билмек учун, гюнлеримни де санап бер мени.
Олар: – Гьей сыйлы ва гьакъ болгъан Есибиз Аллагь! Дюньяда яшайгъанлагъа дуван этип, олардан къаныбыз саялы оьч алмакъ учун, дагъы да нечакъы заман токътап туражакъсан? – деп гючлю кюйде къычырдылар.