Раббибизни Къануну камиллешген, юрекни беклешдирип къоя; Раббибизни насигьатлары герти, англавсузланы гьакъыллы этип къоя.
Раббибизни уьйретивю герти, юрекни шат этип къоя; Раббибизни буйрукълары ярыкъ, гёзлени нюрлендирип къоя.
англавсузлар сынав топласын деп, жагьиллени де билими, оьтгюрлюгю болсун деп язылгъан.
Неге тюгюл де, буйрукъ чыракъ йимикдир, насигьат ярыкъ йимикдир, уьйретивлер яшавда ёл гёрсетер.
Шо заман Иса булай дей: – Гьей кёкню де, ерни де Раббиси болгъан Атам! Бу затланы гьакъыллылардан ва англавлулардан яшырып, яшлагъа ачгъанынг саялы, Сагъа шюкюр этемен.