Чакъырыв эте туруп, бошап тураман мен, тамагъым да къуруп тура мени. Аллагьымны къаравуллай туруп, гёзлерим де гьалсыз болуп тура мени.
Сенден гелеген къутгъарылывну къаравуллай туруп, гьалсыз болуп бара юрегим мени; аркъатаяйман сёзюнге Сени.
Сени ваъдангны къаравуллай туруп, гьалсыз болуп бара гёзлерим мени. «Къачан гёнгюмню аларсан мени?» – деймен мен.