Раббибиз бийиме аявсуздан шабагьатын гёрсетип къойду, ону кёп бай этди: огъар къойлар, сыйырлар, гюмюш, алтын, къуллар, къаравашлар, тюелер, эшеклер берди.
Неге тюгюл де, Аллагь шабагьатлагъанлардыр топуракъгъа варис болуп токътайгъанлар, Ол налатлагъанлар буса къуваланып къалар.
Негьакъ тез турасыз, геч ятасыз, къан тер тёгюп къазангъан ашыгъызны ашайсыз сиз; оьзлер юхлап тура буса да, гьайын этип турар Раббибиз Оьзюню сююмлюлерини.
Томакъ авлиялыгъындан сююнер, англавлу адам буса тюз ёл булан юрюр.