«Цуьнан маьІна иштта ду, – элира цуьнга Юсупа. – Кхо га – иза кхо де ду.
Кхо де даьлча, пирІуно хьо лаккха айина, хьалха хиллачу метте дІахІоттор ву. Ахьа, хьалха ма-баллара, пирІуне кад дІалур бу.
Амма ас доьху хьоьга, хьайна дика хан тІееача, со дага а ваийтий, суна дика болх хилийтархьама пирІуне со хьахавелахь, набахти чуьра араваккха алий.
Іебархойн махкара нуьцкъах схьавалийна со, кхузахь а набахти чуволлал хІума а ца даьлла соьгара».
Юсупа динчу маьІнина реза а хилла, коьртачу бепигдоттучо элира цуьнга: «Суна а гира гІан: ас коьрта тІехь латтош кхо тускар дара, чохь бепиг а долуш.
Лакхарчу тускар чохь пирІунна деттина бепиг дара, амма иза олхазарша, зІакарш а етташ, дууш дара».
«Цуьнан маьІна иштта ду, – элира Юсупа. Кхо тускар – иза кхо де ду.
Кхо де даьлча, хьо а пирІуно лаккха хьалаойур ву – хьокханна тІе а хаийна, ткъа олхазарша хьан дегІах зІакарш еттар ю».