14
Ишаъё пайғамбар пешгӯӣ карда гуфта буд:„Ин одамон ҳарчанд гӯш кунанд ҳам, намефаҳманд;ҳарчанд нигоҳ кунанд ҳам, намебинанд,чунки ин одамон кундфаҳм шудаанд,гӯшҳояшон мадори шунидан надорандва чашмонашонро онҳо пӯшидаанд.Агар ин тавр намекарданд, чашмонашон дида,гӯшҳояшон шунидава ақлашон дарк карда метавонист.Он гоҳ онҳо сӯи Ман - Худо рӯй меоварданд,то ки Ман онҳоро шифо диҳам”.Ин пешгӯӣ ҳақиқатан дар ҳаёти онҳо амалӣ мегардад.