Бут ясайдиган темирчи асбобини олади. Буюмни кўмир чўғи устида қиздиради. Болғаси билан уни ясайди. Қўлининг кучи билан ишлайди. Қорни очиб, ҳолдан тояди. Ташналикдан силласи қурийди.
Темирчига қара! У тошкўмир чўғини пуфлайди, Қотиллик учун қурол ясайди. Уни Мен яратганман. Вайрон қилсин деб, Босқинчини ҳам Мен яратдим.
Мўабнинг қудрати синади, кучи кесилади.” Эгамизнинг каломи шудир.