Паноҳлари бўлган чодирларидан уларни суғуриб олиб, Ўликлар диёри шоҳининг олдига олиб келишади.
Ўзларининг ахлатидай бутунлай йўқ бўлиб кетади. Уларни олдин кўрганлар: «Қани энди улар?» деб сўрайдилар.
Шубҳам йўқ, тириклар диёрида Эгамнинг эзгулигини албатта кўраман.
Эй Мени унутганлар, билиб қўйинг, Йўқса сизларни парча–парча қиламан, Биронта нажот бергувчи топилмайди.
Фосиқ эса ер юзидан қириб ташланади, вафосиз йўқ қилинади.