Оғзинг ёмон сўзлар учун доим тайёрдир, Тилингнинг тўқигани фақат ёлғондир.
Мен одамхўр шерлар орасида ётгандайман. Уларнинг тишлари найзаю ўқ кабидир, Уларнинг тиллари кескир қиличдайдир.
Қара, оғизларидан қусуқ чиқади, Тилларидан заҳар сўзлар чиқади, “Ким ҳам бизни эшитарди”, дея ўйлайди.
Ҳийлагарлар менинг саройимда қолмайди, Ёлғончилар қаршимда турмайди.
Ўзгага қарши сохта гувоҳлик берган одам болта, қилич, ўткир ўққа ўхшайди.