Шу пайт Шоулнинг аъёнлари ёнида турган Эдомлик Доег айтди: — Эссайнинг ўғли Довудни кўрдим, у Нав шаҳридаги Охитобнинг ўғли руҳоний Охималекнинг ёнига келган эди.
Охималек “Довуд нима қилсин?” деб Эгамизнинг хоҳиш–иродасини сўради. Унга ҳам озиқ–овқат берди, ҳам Филист Гўлиётнинг қиличини тақдим қилди.
Эй Худойим, фосиқнинг қўлидан мени қутқаргин, Адолатсиз, золим одамнинг исканжасидан қутқаргин.
Оғизларидан баландпарвоз сўзлар отилиб чиқяпти–ку! Ҳамма бадкирдорлар мақтаняпти–ку!
Худо одилдир, фосиқнинг уйини У кузатиб туради, фосиқни ҳалокатга мубтало қилади.