Улар умид боғлаган нарсалар жуда мўртдир, Улар ишонган нарсалар ўргимчакнинг тўрларидайдир.
Улар ўз уйига суянадилар, аммо уй бузилиб кетади. Уйини маҳкам ушлайдилар, лекин уй бардош бермайди.
Севгилим, менга айтгин–чи, Қаерда ўз подангни боқасан? Туш вақти уларни қаерга ётқизасан? Айт менга, яна подачи дўстларинг олдида Уятсиз аёллардай бўлиб юрмай, ахир.
Аммо азиз Қуддус Қамал қилингандай бўлар, У ўхшаб қолар Узумзордаги ёлғиз чайлага, Полизда тиккайган капага.”