— Жим бўл! — деб дўқ қилди улар. — Овозингни ўчириб биз билан юр. Бизга маслаҳатчи ва руҳоний бўл. Ўзинг ўйлаб кўр, сен биттагина хонадонга руҳоний бўлганинг яхшими ёки Исроилнинг бутун бир қабиласигами?
Оқсоқоллар ҳам гапидан тўхтарди, Дами ичига тушиб кетарди.
“Мен сенга жавоб беришга лойиқ эмасман, Дамим ичимда, оғиз очмайман.
Эй Эгам, ажойиботларинг олдида халқлар Буюк лашкарларининг ожизлигини кўриб, Ўзлари шарманда бўладилар. Қўллари билан юзларини беркитадилар. Уларнинг қулоқлари гаранг бўлиб қолади.