Книга Аюб Cтих 6 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

Аюб Eski Ahd

Eski Ahd

Ибтидо

Чиқиш

Левилар

Саҳрода

Қонунлар

Ёшуа

Ҳакамлар

Рут

1 Шоҳлар

2 Шоҳлар

3 Шоҳлар

4 Шоҳлар

1 Солномалар

2 Солномалар

Эзра

Нахимиё

Эстер

Аюб

Забур

Ҳикматлар

Воиз

Қўшиқ

Ишаё

Еремиё

Марсия

Ҳизқиёл

Дониёр

Хўшея

Йўэл

Амос

Ободиё

Юнус

Михо

Нохум

Хабаққуқ

Зафаниё

Хаггей

Закариё

Малаки

Yangi Ahd

Матто

Марк

Луқо

Юҳанно

Ҳаворийлар

Ёқуб

1 Бутрус

2 Бутрус

1 Юҳанно

2 Юҳанно

3 Юҳанно

Яҳудо

Римликлар

1 Коринфликлар

2 Коринфликлар

Галатияликлар

Эфесликлар

Филиппиликлар

Колосаликлар

1 Салоникаликлар

2 Салоникаликлар

1 Тимўтий

2 Тимўтий

Титус

Филимўн

Ибронийлар

Ваҳий

← Предыдущая

Аюб

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42

Аёл зотидан туғилган инсоннинг Умри қисқа, ҳаёти қайғуга тўла бўлади.

У гул сингари очилади–ю, яна сўлиб қолади. Соядай тез ўтиб кетади, кўпга чидамайди.

Эй Худо! Шундай инсонга назар ташлайсанми? Мени ҳукм қилиш учун Ўз олдингга олиб келасанми?

Ким ҳалолни ҳаром ичидан чиқара олади?! Ҳеч ким.

Сен инсон ҳаётининг кунларини санаб қўйгансан, Неча ой яшашини ҳам биласан. Инсон Сен белгилаган чегаралардан ўтолмайди.

Уни тинч қўй, дам олсин. Мардикорларга ўхшаб, кунлик ишини тинчгина битирсин.

Параллельные места

Аюб 7:1

Аюб 7:2

Аюб 7:19

Инсоннинг ердаги меҳнати машаққатли–ку! Унинг кунлари мардикорнинг кунига ўхшайди–ку! Ҳа, инсон сояни қўмсаган қулга ўхшайди! Ўз ҳақини кутган мардикордайдир у! Бир лаҳзага мендан юз ўгиргин, Тинч қўйгин, ҳеч бўлмаса бир ютинай.

Ҳатто дарахтнинг ҳам умиди бор, Агар у кесиб ташланса, яна ўсаверади, Дарахтнинг новдалари ўсишдан тўхтамайди.

Унинг илдизлари қариб, Тўнкаси чирий бошласа,

Ҳатто сувнинг ҳидини сезса ҳам яна яшнаши мумкин. Навниҳол кўчатдай яна новдалари кўкариши мумкин.

Лекин инсон ўлганда бор кучидан айрилади, Охирги нафасини чиқаради–ю, йўқ бўлиб кетади!

Сув денгиздан буғланиб чиқиб кетгандай Дарё қуриб, йўқ бўлиб кетгандай,

Инсон ҳам ётади–ю, қайтиб турмайди. Осмон йўқ бўлмагунча, у уйғонмайди. Ўлим уйқусидан уни ҳеч ким турғиза олмайди.

Эй Худо, қани энди, мени ўликлар диёрига юборсанг, Ғазабинг босилгунча мени яшириб қўйсанг, Мен учун бир вақт тайинлаб, кейин мени ёдга олсанг.

Инсон ўлса, у яна тириладими? Агар шундай бўлса, озод бўлгунимча Барча қийинчиликларга чидаб берардим.

Мени чақирсанг, Сенга жавоб берган бўлардим. Менга — Ўз қўлинг билан яратганга мунтазир бўлардинг.

Шунда Сен қадамларимни ўлчардинг–у, Гуноҳларимни ҳисобга олмасдинг.

Айбларимни хуржунга солиб, боғлаб қўйгандай бўлардинг. Фосиқлигимни ўчириб, устидан оқлаб ташлагандай бўлардинг.

Аммо тоғлар қулаб, майдаланиб кетади, Қоялар ўз жойидан сурилади,