– Аллаһы Улы, Сиңа бездән нәрсә кирәк? Син монда безне вакытыннан элек җәфаларга килдеңме? – дип кычкырдылар алар.
каты тавыш белән кычкырды:– Аллаһы Тәгаләнең Улы, Гайсә! Миннән Сиңа ни кирәк? Аллаһы хакы ѳчен Синнән ялварам, газаплама мине.
Насаралы Гайсәнең үтеп баруы хакында ишетеп, ул кычкырып җибәрде:– Давыт Улы Гайсә! Кызган мине!
учак янында җылынып утырган Петерне күреп алды һәм аңа текәлеп карап:– Син дә бит бу насаралы Гайсә белән бергә булдың, – диде.
Мине җибәргән Атамның ихтыяры исә шул: Ул биргән беркемне югалтмыйча, соңгы кѳндә үледән терелтергә тиешмен.
Сез Изге һәм Хак Заттан ваз кичтегез һәм кеше үтерүчене иреккә чыгарырга сорадыгыз.
Син Аллаһының бер булуына ышанасың. Яхшы! Хәтта җеннәр дә моңа ышана һәм калтырап тора.