Гайсә исә әйтте:– Йа, Ата! Аларны кичер, чѳнки алар нәрсә эшләүләрен белмиләр.]Гаскәриләр исә, жирәбә салышып, Аның киемнәрен бүлештеләр.
тезләренә егылып, кѳчле тавыш белән: – Раббым! Бу эшне аларга гѳнаһ дип санама, – диде һәм җан бирде.
Сезне эзәрлекләүчеләргә Аллаһыдан фатиха сорагыз; аларга каргыш түгел, бәлки фатиха сорагыз.