Книга От Луки Cтих 5 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

От Луки Яңа Гаһед

Яңа Гаһед

От Матфея

От Марка

От Луки

От Иоанна

Деяния

К Римлянам

1. Коринфянам

2. Коринфянам

К Галатам

К Ефесянам

К Филиппийцам

К Колоссянам

1. Фессалоникийцам

2. Фессалоникийцам

1. Тимофею

2. Тимофею

К Титу

К Филимону

К Евреям

Иакова

1. Петра

2. Петра

1. Иоанна

2. Иоанна

3. Иоанна

Иуды

Откровение

← Предыдущая

От Луки

Следующая →

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24

Коткарылу бәйрәме дип аталган Тѳче күмәч бәйрәме якынлаша иде.

Баш руханилар һәм канунчылар халыктан курыкканга, алардан яшерен рәвештә, Гайсәдән котылу әмәлен эзләделәр.

Бу вакытта унике шәкертнең берсе Искариот кушаматлы Яһүднең эченә шайтан керде.

Һәм ул, баш руханилар һәм Аллаһы Йорты каравылы башлыклары янына барып, Гайсәне алар кулына тапшыру хакында сѳйләште.

Алар шатландылар һәм аңа акча бирергә риза булдылар.

Параллельные места

От Иоанна 12:6

Ул моны һич тә фәкыйрьләр хакында кайгыртып түгел, бәлки карак булганы ѳчен әйтте. Уртак акча янчыгын йѳртү аның вазифасы иде. Ул аннан үзенә акча ала торган иде.

Яһүд алар белән ризалашты һәм, халык белмәгәндә Гайсәне алар кулына тапшыру ѳчен, уңай вакыт эзли башлады.

Коткарылу бәрәне чалынырга тиеш булган, Тѳче күмәч бәйрәме кѳне килеп җитте.

Гайсә, Петер белән Яхъяны җибәреп, аларга:– Барыгыз, безгә Коткарылу бәйрәме ашын әзерләгез, – диде.

Алар Аңа:– Аны кайда әзерләвебезне телисең? – диделәр.

Ул аларга әйтте:– Шәһәргә кергәндә сезгә су чүлмәге күтәреп кайтучы бер кеше очрар. Аның артыннан барыгыз һәм ул кергән ѳйгә керегез

һәм йорт хуҗасына: «Остаз синнән: „Шәкертләрем белән Коткарылу бәйрәме ашын кайсы бүлмәдә ашыйк?" – дип сорый», – диегез.

Ул сезгә ѳске каттагы җиһазланган зур бүлмәне күрсәтер, шунда әзерләгез.

Шәкертләр китте һәм, һәрнәрсәне Гайсә әйткәнчә табып, Коткарылу бәйрәме ашын әзерләделәр.

Аш вакыты җиткәч, Гайсә рәсүлләр белән бергә табын артына утырды

һәм аларга әйтте:– Мин газап чиккәнгә кадәр шушы Коткарылу бәйрәме ашын сезнең белән бергә ашарга бик теләгән идем.

Сезгә әйтәм: Аллаһы Патшалыгында үзенең тулы мәгънәсен алганга кадәр Мин аны инде ашамаячакмын.

Ул касәне алды һәм, шѳкрана иткәннән соң, болай диде:– Моны алыгыз да үзара бүлешеп эчегез.

Сезгә әйтәм: Аллаһы Патшалыгы килгәнгә кадәр Мин йѳзем шәрабын эчмәячәкмен.

Аннары Гайсә икмәк алды һәм, шѳкрана иткәннән соң, аны сындырды һәм шәкертләренә бирде.– Бу – Минем сезнең ѳчен бирелә торган тәнем. Мине искә алу ѳчен шулай эшләгез, – диде Ул.

Аштан соң Гайсә шулай ук итеп касәне шәкертләренә бирде һәм әйтте:– Менә бу касә – Минем сезнең ѳчен түгелә торган каным белән расланган яңа килешү.

Әмма Миңа хыянәт итүче Минем белән бер ѳстәл артында утыра.

Хәер, Адәм Улы, ничек алдан билгеләнгән булса, шул юл белән бара; ләкин Аңа хыянәт итүчегә кайгы!

Шәкертләр:– Безнең арадан моны кайсыбыз эшләр икән? – дип, бер-берсеннән сораша башладылар.

Алар арасында, безнең кайсыбыз иң бѳеге булып исәпләнелергә тиеш, дигән мәсьәлә турында бәхәс тә чыкты.

Гайсә исә аларга әйтте:– Патшалар халыклар ѳстеннән хакимлек итәләр, һәм алар белән идарә итүчеләр «яхшылык кылучылар» дип аталалар.

Сездә алай булмасын: сезнең арагызда иң олыгыз кече кебек, башлык булучыгыз хезмәтче кебек булсын.

Чѳнки, кем олырак: ѳстәл артында утыручымы, әллә аңа хезмәт итүчеме? Ѳстәл артында утыручы түгелме соң? Ә Мин сезнең арада хезмәт итүче кебек.

Минем бар сынауларымда сез һаман Минем белән кала бирдегез.

Һәм, Атам Миңа биргән кебек, Мин дә сезгә патшалык итү хокукын бирәм.

Шулай итеп, сез Минем Патшалыгымдагы табында ашаячаксыз, эчәчәксез һәм, Исраилнең унике кабиләсе ѳстеннән хакимлек итеп, тәхетләрдә утырачаксыз.

Раббы Петергә әйтте:– Шимун, Шимун! Менә шайтан сезне бодай иләгән кебек иләргә рѳхсәт алды.

Әмма син иманыңны югалтмасын дип, Мин синең ѳчен дога кылдым; син Миңа кире килгәч, имандашларыңны ныгыт.

Петер Аңа болай диде:– Раббым! Мин Синең белән тѳрмәгә дә, үлемгә дә барырга әзермен.

Ә Гайсә әйтте:– Петер, сиңа әйтәм, бүген әтәч кычкырганчы, Мине белүеңнән ѳч тапкыр ваз кичәчәксең.

Һәм шәкертләренә әйтте:– Мин сезне янчыксыз, биштәрсез, башмаксыз җибәргән чакта, сезнең берәр нәрсәгә ихтыяҗыгыз булдымы?Алар:– Һичнәрсәгә дә булмады, – дип җавап бирделәр.

Шунда Ул аларга әйтте:– Әмма хәзер янчыгы булганы аны үзе белән алсын, биштәрен дә алсын; ә янчыгы булмаганы ѳс киемен сатсын да кылыч сатып алсын.

Чѳнки сезгә әйтәм, Изге язманың: «Ул җинаятьчеләр белән тиң саналды», – дип язылган урыны Миңа карата тормышка ашырылырга тиеш. Минем хакта язылганнар тормышка ашырылу алдында.

Шәкертләр Аңа:– Раббыбыз! Менә монда ике кылыч бар, – диделәр.Ул аларга:– Бу турыда җитте! – диде.

Гайсә, гадәтенчә, шәһәрдән Зәйтүн тавына китте; Аның белән бергә шәкертләре дә барды.

Анда барып җиткәч, Ул аларга:– Вәсвәсәгә дучар булмас ѳчен дога кылыгыз, – диде.

Һәм Үзе, алардан таш атымы кадәр читкәрәк китеп, тезләнеп дога кылды

һәм әйтте:– Йа, Ата! Әгәр теләсәң, бу газаплар касәсен Миннән кире алчы. Хәер, Минем ихтыярым түгел, Синең ихтыярың булсын.[

Шул вакыт, Аның янына күктән бер фәрештә килеп, Аны ныгытты.

Күңеле газапланганлыктан, Ул аеруча тырышып дога кылды; Аның тире җиргә тамган кан тамчылары кебек булды.]

Дога кылган урыннан торып, Ул шәкертләре янына килде һәм аларны кайгыдан талчыгып йоклап яткан хәлдә күрде

һәм аларга әйтте:– Нигә йоклап ятасыз? Торыгыз һәм, вәсвәсәгә дучар булмас ѳчен, дога кылыгыз.

Ул әле әйтеп тә бетермәде, бу урынга халык тѳркеме килеп җитте, ә иң алдан унике шәкертнең берсе – Яһүд атлысы бара иде. Ул, үбәргә дип, Гайсә янына килде.

Гайсә исә аңа:– Яһүд! Син Адәм Улына үбү белән хыянәт итәсеңмени? – диде.

Гайсә янындагы шәкертләр, хәзер нәрсә булачагын аңлап, Аңа әйттеләр:– Раббыбыз! Бәлки безгә кылычларыбызны эшкә җигәргәдер?

Аларның берсе, иң баш руханиның хезмәтчесенә селтәнеп, аның уң колагын чабып ѳзде.

Шунда Гайсә:– Туктагыз! Җитәр! – диде.Һәм, хезмәтченең колагына кулын тидереп, аны савыктырды.

Гайсә Үзен кулга алырга килгән баш руханиларга, Аллаһы Йорты каравылы башлыкларына һәм аксакалларга әйтте:– Юлбасар тотарга чыккан кебек, сез Мине тотарга кылычлар һәм чукмарлар күтәреп килгәнсез!

Мин һәр кѳнне сезнең белән бергә Аллаһы Йортында булдым һәм сез Миңа кул күтәрмәдегез; ә хәзер – сезнең вакыт, караңгылык хакимлек итә.

Шуннан соң алар, Гайсәне тотып, иң баш рухани ѳенә алып керделәр. Петер исә ерактарак калып алар артыннан барды.

Ишегалды уртасына учак ягылган иде. Петер учак тирәсендә утыручылар арасына барып утырды.

Ә бер хезмәтче хатын, аның учак янында утырганын күреп, аңа текәлеп карады:– Менә бу да Аның белән иде, – диде.

Әмма ул хатынга:– Мин Аны белмим, – дип, Аннан ваз кичте.

Бераздан икенче берәү аны күреп:– Син дә аларның берсе, – диде.Ләкин Петер ул кешегә:– Юк! – диде.

Бер сәгатьләп вакыт үткәч, тагын аларның берсе:– Чынлап та, бу да Аның белән бергә иде, ул да Гәлиләя кешесе бит, – дип, катгый рәвештә раслады.

Әмма Петер ул кешегә:– Мин синең нәрсә сѳйләвеңне белмим, – диде.Ул нәкъ менә шушы сүзләрне әйткән вакытта әтәч кычкырды.

Бу вакытта Раббы борылып Петергә карады; һәм Раббының аңа: «Бүген әтәч кычкырганчы син Миннән ѳч тапкыр ваз кичәчәксең», – дигән сүзләре исенә тѳште.

Ул, урам якка чыгып, бик каты елады.

Гайсәне саклап торучылар Аны мыскыл иттеләр һәм кыйнадылар.

Гайсәнең күзләрен каплап, Аннан:– Пәйгамбәрлек итеп әйт: Сиңа кем сукты? – дип сорадылар.

Алар болардан башка да Аны хурлый торган күп сүзләр әйттеләр.

Таң белән яһүд аксакаллары, баш руханилар һәм канунчылар Югары киңәшмә җыелышына җыелдылар һәм Гайсәне җыелыш алдына китереп бастырдылар

һәм әйттеләр:– Безгә әйт, Син Мәсихме?Ул аларга әйтте:– Әгәр сезгә әйтсәм, сез ышанмассыз.

Ә инде сездән сорасам, Миңа җавап бирмәссез.

Бу вакыттан башлап Адәм Улы Кодрәт Иясенең уң ягында утырыр.

Шунда барысы:– Алайса Син Аллаһы Улы буласың инде? – диделәр.Ул аларга:– Сез үзегез Мине Ул дип әйтәсез, – дип җавап бирде.

Алар:– Безгә тагын нинди шаһитлек кирәк? Без инде моны Аның Үз авызыннан ишеттек, – диделәр.

← Предыдущая

От Луки

Следующая →

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24

Выбор основного перевода