Минем яныма килеп, Мине ишетеп, сүзләремне үтәүчене менә нинди кешегә тиңләп була:
Хәзер без, тонык кѳзге аркылы карагандай, чагылыш кына күрәбез, ә инде ул вакытта, турыдан-туры йѳзгә-йѳз күрәчәкбез. Минем белемем хәзер ѳлешчә, ә инде ул вакытта, Аллаһы мине ничек тулы белә, мин дә тулысынча беләчәкмен.