Аннары ул, акылына килеп: «Минем атамның ялчылары күп һәм аларның барысының да туйганчы ашарга ризыгы бар, ә мин ачтан үләм!
Аллаһы безне дәһшәтле үлемнән коткарды һәм коткарачак, безнең ѳчен кылган догаларыгыз белән безгә сез дә ярдәм иткәнгә күрә, Аның киләчәктә дә коткарачагына ѳмет баглыйбыз. Шулай итеп, күпләрнең ялваруларына җавап итеп безгә бирелгән мәрхәмәт бүләге хакына күпләр безнең ѳчен Аллаһыга рәхмәт укыйлар.
Шулай итеп, Раббы Үзенә бирелгәннәрне сынаулардан ничек коткарырга, ә явызларны, җәза астында тотып, хѳкем кѳненә ничек сакларга икәнен белә.
Фәрештәләр – котылуны мирас итеп алачак затларга хезмәт итү ѳчен җибәрелгән рухлар түгелмени?