Неге тюгюл де, мени тюзлюгюмню якълагъан Сенсендир. Тахгъа минип олтургъан Сенсендир, мени адилли Дуванчым.
Раббибизден шатланып, сююнюп къалыгъыз, гьей муъминлер; байрам этигиз, гьей тюз юреклилер.
Сенден сююнюп, шат болуп къалсынлар дагъы Сени излейгенлени барысы да. Бир токътавсуз: «Зор уллудур Раббибиз!» – деп айтып турсунлар дагъы къутгъарылывунгну сюегенлер де.
Оьзюнден къоркъагъанланы, Оьзюню зор сюювюне умут этегенлени ушатар Раббибиз.