Магъа къара чы, мени эшит чи, Раббим, Аллагьым! Гёзлеримни ярыкъландырып къой чу мени, мен де даимлик юхугъа батып къалмасман;
Душманларым буса яшап, гюч алып туралар, айыпсыз мени гёрюп ярамайгъанлар да артып тербейлер.
Башымдагъы тюклеримден эсе, бир айыпсыз гёрюп ярамайгъанлар кёпдюр мени. Мени оьлтюрме къарайгъанланы кёбюсю бир себепсиз мени душманларым болуп токътадылар. Чыгъарып алмагъан затны къайтарма тарыкъман мен.
Бир айыпсыз гьызарлап юрюр гьакимлер мени; амма къоркъуп турар юрегим Каламынгдан Сени.
О гёзлерин ойнатар, аякъларын къагъар, ишаралар этер.
Булар барысы да: «Олар Мени гьеч бир себепсиз сюймедилер», – деп оланы Къанунунда язылгъан сёзлер яшавгъа чыкъсын учун болду.