Пакъыргъа берген де бир, Раббибизге берген де бир, О да сагъа тийишли къайтарышын этер.
Башгъаны сиз нечик айыпласагъыз, Аллагь сизин де шолай айыплар. Не оьлчев булан оьлчесегиз, сизге де шо оьлчев булан оьлченер.
Унутмагъыз: аз чачгъан аз алар, кёп чачгъан кёп де алар.
Гьар ким оьзюню юрегине гёре берсин, тек кантсыз ва гюч этивсюз. «Аллагь сююне туруп берегенни сюе чи».
Оьзюню дазусуз даражадагъы яхшылыгъы булан Аллагь сизге гьар заман бары да тарыкълы затны бермеге бола ва гьар яхшы иш учун мол имканлыгъыгъыз болажакъ.
Сыйлы Язывларда айтгъаны йимик: О ярлылагъа чомарт кюйде уьлеше, ону зувап ишлери гьар даим де давам этилежек.
Чачывчугъа чачма урлукъ береген, инсанлагъа ашама аш береген Аллагь сизин де байлыгъыгъызны кёп этер ва сизин зувап ишлеригизни тюшюмюн артдырар.