Мен ону шабагьатлажакъман, сагъа ондан улан тувдуражакъман. Мен Сараны шабагьатлажакъман, ондан таба бир хыйлы халкълар баш алажакълар. Ону наслуларындан чыкъгъанлар пачалар болажакълар.
Ребеканы булай деп шабагьатлайлар: – Къызардашым, сени наслуларынг мингден де, он мингден де артыкъ болсун! Сени авлетлерингни алдында душманланы къапулары дагъылып къалсын!
Халкълар сагъа къуллукъ этсин, къавумлар алдынгда баш ийсин. Агъа-инилерингни арасында оланы бийи болажакъсан, анангны уланлары сени алдынгда баш иежеклер. Сени налатлайгъангъа оьзюне налат болсун, сени шабагьатлайгъангъа оьзюне шабагьат болсун!
Сен къылычынг булан яшап туражакъсан, ининге къуллукъ этежексен. Тек шолай бир заман гележек – сен къаршылыкъ билдирип, бойнунгдагъы боюнсангны алып атажакъсан.
Амма яшлар тувгъанча да, олар не яхшылыкъ, не яманлыкъ этип битгенче де, Аллагь Ребекагъа: «Уллусу гиччисине къуллукъ этежек», – деп айтды. Бу зат Аллагьны танглаву эркин экенни, инсанны къазангъанындан тюгюл, янгыз Аллагьны чакъырывундан асылы болагъанны гёрсете.