қазықтары суырылып тасталған шатырлардың құлап түсетіні сияқты құрып кетеді. Осылайша пенде даналыққа қол жеткізіп үлгермей-ақ дүниеден өтеді».
Егер басымды көтерсем, Сен арыстандай соңымнан қуып жетіп, тап беріп, қайтадан айбарлы да ғажап істер істейсің.
Алаңсыз едім, Ол мені екіге бөлді. Мені мойнымнан қармап ұстап, кесек-кесек қылып сындырды. Мені Өзіне нысана қылып алды.
Себебі күні-түні Сенің қолыңЗілдей боп үстімде жатты менің.Сол кезде жаздың аптабы семдіргенКөк шөпке ұқсап солып қалдым мен.
Шаттық үнін маған қайтадан естірте гөр,Сен әлсіреткен денемді қуанта гөр,