Қасымдағылар мені келеке қылуда. Бар көретінім — олардың ащы қорлығы.
Аздап сабырлы болыңдар, мен сөйлейін. Айтып болайын, сосын келеке-мазақтарыңды жалғастыра берерсіңдер.
Сол сияқты, тіл де дененің кішігірім мүшесі бола тұра, ғаламат нәрселермен мақтанады.От ұшқыны қаншама майда болса да, қалың орманды өртеп жібере алады!