Ал жабайы есекті еркіне қоя берген, құланды жүгенсіз бос жіберген кім?
Соларға мекені болсын деп айдаланы, тұрағы болсын деп сортаңды бергенмін.
Қаланың әбігерінен олар мүлдем аулақ, айдаушының айқайын да естімейді.
Қайта, олар қыраттарды шарлап, өздеріне әр түрлі шөп іздейді.
Сонда санасыз ақымақ болып қалдым,Көз алдыңда ақылсыз хайуанға ұқсадым.
Мен тағы адам баласы туралы былай деп те ойладым: «Құдай оның тәндік жағынан хайуан секілді екенін көрсету үшін оны сынақтан өткізеді.