Цул тІаьхьа Абу-Малика шеца хиллачаьрца, Табац-гІала а вахана, цунна го а бина, иза шен караерзийра.
ГІалина юккъехь лаьтташ цхьа чІогІа бІов яра. Цу гІалара массо а вахархо, и бІов йолчу дІа а вахана, цуьнан неІарш дІа а къевлина, цу бІаьвнан тхов тІе велира.
Абу-Малик шеца хиллачаьрца бІаьвнна тІелетира. Иза, цуьнан неІарш цІарца яго дагахь, бІаьвнна улло вахара.
ТІаккха тхов тІехь лаьтташ йолчу цхьана зудчо, боккха тІулг чу а кхоьссина, цуьнан туьта кагйира.
Абу-Малика, шеца хилла волу къона герз лелориг тІе а кхайкхина, цуьнга элира: «Сихха хьайн тур схьа а даккхий, со вей дІаваккха, нахе: „Абу-Малик зудчо вийна“ – ца бахийта». Цуьнан ялхочо Абу-Маликах шен тур чекхдаьккхира. Иза велира.