Ёввойи буқанинг кучи билан Худо уларни Мисрдан олиб чиққан.
Ханна шундай ибодат қилди: “Эгам туфайли кўнглим тоғдай кўтарилди, Қувватимни оширган Ўшадир. Душманларим олдида мақтанарман, Нажот берганинг учун севинарман.
Душманларимнинг кўз ўнгида Мен учун дастурхон тузайсан. Бошимга мой суртиб, Сен мени ҳурмат билан кутиб оласан. Косамни лаззатли неъматларга лим–лим тўлдирасан.
Худо айтар: “Фосиқларнинг кучини қирқаман, Солиҳларнинг қудратини ошираман.”
Зотан, Сен уларнинг кучи, шуҳратисан, Қудратимиз юксалар Сенинг лутф–карамингдан.