Ер юзидан уларнинг хотираси ўчиб кетади, Кўчаларда улардан ном–нишон ҳам қолмайди.
Бадкирдорлардан эса юз ўгиради, Уларнинг хотирасини ер юзидан ўчиради.
Гуноҳларимизни Сен олдингга келтирдинг, Яширин гуноҳларимизни нурларинг ёритиб туради.
Солиҳнинг хотираси муборак бўлади, фосиқнинг номи ёддан кўтарилади.
Бутун халқ бунга жавобан: — Унинг қони бизнинг ва болаларимизнинг гарданида бўлсин! — дейишди.