Эй танбал, чумолиларга бир қара, уларнинг хатти–ҳаракатларини кўриб доно бўл.
Уларнинг на раҳбари, на назоратчиси, на ҳукмдори бор.
Лекин улар ёзда озиқ тўплашади, ўрим пайтида дон–дун йиғишади.
Ёз пайтида ҳосил йиққан — доно ўғил, ўрим пайти ухлаган эса отасига уят келтиради.