Ёвузлар эса ўз қисматини кўра олмайдилар, бошқаларнинг жонини пойлайман деб, ўз жонига зомин бўлганини билмайдилар.
Фосиқнинг сўзи қонга ташна, тўғрининг тили эса қутқаради.
Ҳа, халқим орасида ярамас одамлар бор. Улар қуш овлаётгандай писиб ётишар, Тузоқ қўйиб, одамларни ўз домига тортишар.
Художўй йўқ бўлди бу юртда, Тўғри одам қолмади инсонлар орасида. Қон тўкаман деб, одамлар бир–бирини пойлайди, Ҳаттоки қариндош қариндошига тузоқ қўяди.