Қаердалигимни билмасанг, Эй гўзалларнинг гўзали, Поданинг изларидан боргин. Чўпонларнинг чодирлари олдида Ўз эчкиларингни ўтлатгин.
Мен Шарон атиргулиман, Водийлар нилуфариман.
Эй шимол шабадаси, қўзғал, Жануб шамоли, келгин! Боғимда эсгин, Токи хушбўй ҳидлари Ҳамма жойга таралсин. Севгилим ўз боғига келиб, Аъло меваларидан есин.
Эй жоним, келинчагим, боғимга келиб, Мирра ва зираворларимни тўплайман. Асалари мумини ҳамда асалимни ейман, Сут ва шаробимни ичаман. Тўйгунингча егин, севгилим, Севгидан ичиб, қониққин.
Эй аёллар гўзали, Севгилингнинг бошқалардан нимаси ортиқ?! Унинг бошқалардан нимаси ортиқки, Сен бизга, ваъда беринглар, деб айтасан?!
Унинг ёноқлари муаттар ҳидли Зиравор боғлари каби жуда хушбўйдир. Лаблари эса мирра оқиб турган Нилуфарлар каби шириндир.