Эй шоҳим! Инсонлар орасида жуда чиройлисан. Худо сенга то абад барака бергани учун Лабларингдан латиф сўзлар ёғилади.
Аҳиллик Ҳоруннинг бошига суртилган, Соқолигача оқиб тушган қимматбаҳо мойдайдир, Кийимлари ёқасидан оқиб тушган мой кабидир.
Мен Шарон атиргулиман, Водийлар нилуфариман.
Севгилим ўз боғига, Хушбўй зираворлар боғига кетди. У нилуфар гуллар териб, Ўз боғидан завқ олгани кетди.
Севгилимни киргизай, дея турдим. Қўлларимдаги мирра, Эшикнинг тутқичларига оқиб тушди.