Кейин Монувах Эгамизнинг фариштасига: — Бизга исмингизни айтинг. Токи айтганларингиз рўёбга чиққанда, сизни дуо қилиб юрайлик, — деди.
Эгамизнинг фариштаси эса: — Нега исмимни сўраяпсан? Айтганим билан барибир унга ақлинг етмайди, — деди.
Бир куни Элахнинг олдига бир пайғамбар келиб, шундай деди: — Эгамиз сенга айтмоқда: “Исроил халқи Миср юртида фиръавнга қул бўлиб юрганда, Ўзимни ота–боболарингга зоҳир қилдим–ку!
Унинг қиёфаси яшиндай порларди, кийимлари қордай оппоқ эди.